Deze week is het eindelijk zo ver: de langverwachte nieuwe adaptatie van Emmanuelle komt in de bioscoop. Deze keer met de ravissante Franse actrice Noémie Merlant (Portrait de la jeune fille en feu) in de titelrol. Stiekem ook nieuwsgierig naar de film? We maken je er graag warm voor.
Vijftig jaar. Zo lang is het intussen al geleden dat Just Jaeckin, een Franse mode- en societyfotograaf, de ambitie opvatte om een film te maken. Hij koos als onderwerp Emmanuelle, een erotische schandaalroman van Emmanuelle Arsan uit 1959, en scoorde meteen een gigantische internationale hit. De affiche met hoofdactrice Sylvia Kristel topless in een rieten stoel is tot op vandaag een iconisch beeld.
Die rieten stoel heeft in de nieuwe versie van de Franse cineaste Audrey Diwan (L’événement) plaats geruimd voor een feministische en politiek insteek. En dat maakt van deze moderne Emmanuelle een heel andere ervaring!
De manier waarop Diwan het aanpakt, is compleet anders, maar in wezen is het verhaal zowat hetzelfde: Emmanuelle, een jonge vrouw, reist naar Azië om een evaluatie te doen van de bazin van één van de luxehotels die eigendom is van de groep waarvoor ze werkt. Die banale zakentrip transformeert niet lang nadat ze in het vliegtuig is gestapt in een zinnelijk experiment. Haar blik kruist die van Kei (rol van Will Sharpe, die je misschien kent van The White Lotus) en er klikt iets. En dan ontmoet ze hem opnieuw, in de gang van het hotel.
«Ik heb het boek van Emmanuelle Arsan eerst puur voor het plezier beginnen te lezen, zonder het idee dat ik er misschien een film van wou maken», vertelt Audrey Diwan aan het persagentschap AFP. «Maar er was één plek die me heel interessant leek, een lange discussie over erotiek. Ik vroeg me af of er in onze samenleving nog wel een plaats was voor erotiek.»
Ze kwam tot de conclusie dat het antwoord ja is: «Neem een film als In the Mood for Love. Dat blijft een referentie op het vlak van erotiek. En een goeie referentie. Iedereen vindt dat een erotische film, hoewel het voornamelijk gaat over mensen die elkaar kruisen in gangen, die elkaar lichtjes aanraken. Uiteindelijk is het je verbeelding die getint is met verlangen. De film bewijst dat erotiek niet alleen een kwestie van fysiek contact is.»
Voor hoofdactrice Noémie Merlant was Emmanuelle een sprong in het duister, zegt ze: «Ik had geen enkele van de vorige films over Emmanuelle gezien, en ik had geen idee hoe mythisch die reeks is. Ik heb me enkel gebaseerd op het script dat Audrey Diwan samen met Rebecca Zlotowski geschreven had. En daar trof ik een aantrekkelijk vrouwelijk personage aan en een verhaal over haar contact met de verlangens die ze voelt. Ik vind het een heel opwindende tocht, want hij beschrijft hoe wij als vrouwen ons lichaam en onze verbeelding weer kunnen opeisen. Dat spreekt me aan. Er komt zeker een bepaald risico bij kijken, maar dat hoort nu eenmaal bij de rollen die ik kies.»
De nieuwe Emmanuelle komt deze week dus in de zalen. Klaar om je meest intieme verlangens te spijzen?