The Wild Robot maakt briljante sprong van boek naar cinema!

(from left) Roz (Lupita N’yongo), and Brightbill (Kit Connor) in DreamWorks Animation’s Wild Robot, directed by Chris Sanders.

Iedereen is het erover eens: de nieuwe animatiefilm The Wild Robot is een schot in de roos. Dat hoeft niet echt te verbazen, want de man aan het roer is regisseur Chris Sanders. En die schonk ons eerder al onder meer The Croods, Lilo & Stitch en How to Train Your Dragon. Kan tellen qua referenties!

The Wild Robot is gebaseerd op de gelijknamige reeks kinderboeken van Peter Brown. Die vertellen het verhaal van Roz, een hoogtechnologische robot (in de originele versie van de film heeft ze de stem van actrice Lupita Nyong’o) die op een eiland terechtkomt waar ze niets herkent. Na verloop van tijd zal ze echter leren communiceren met de natuur en zal ze harmonie vinden met zichzelf en de plaatselijke dierenwereld. Ze ontfermt zich zelfs over een vogeljong dat zijn ouders is verloren en niets meer had om voor te leven.

Dieren omzetten in animatie is op zich al een uitdaging. In het geval van The Wild Robot lagen de kaarten echter anders. Deze film pakt het namelijk anders aan dan gewoonlijk. We laten het regisseur Chris Sanders graag zelf uitleggen: «Eén van de dingen die ons opvielen terwijl we met deze film bezig waren, is hoe snel we de animatie voor elkaar kregen. Ik denk dat het komt omdat de dieren in The Wild Robot zich ook gedragen als ‘echte’ dieren. In de meeste animatiefilms zie je dieren in auto’s rijden, hebben ze gsm’s, of gaan ze elke dag naar het werk. Bij ons leven de dieren gewoon in het wild, en Roz communiceert met hen in hun eigen biotoop. Natuurlijk is er wel een beetje vermenselijking omdat ze praten, maar hun gedrag op zich blijft realistisch.»

 «We hebben een voorbeeld genomen aan klassiekers als Bambi», gaat Sanders verder. «Of aan de films van Hayao Miyazaki met echte dieren. Dit was onze kans om iets gelijkaardigs te doen. The Wild Robot is een fantastisch verhaal, en dat kan ik zeggen om we het gehaald hebben uit de boeken van Peter Brown. Onze enige opdracht was om alles zo goed mogelijk naar het scherm te vertalen. Daarnaast was het cruciaal dat onze kunstenaars een omgeving zouden creëren die meer schilderachtig en organisch was. Ik zou zelfs zeggen een wereld waarin ons hoofdpersonage aanvankelijk haar plaats niet vindt. Daarom geven we Roz bijvoorbeeld aan het begin van het verhaal, als ze wakker wordt op het strand, opzettelijk een high-tech uiterlijk. Naarmate het verhaal vordert, raakt ze meer en meer versleten. Ze ziet er steeds doffer uit, krijgt schimmel, krassen en deuken. Tegen het einde van de film is ze net als in het boek een schepsel van het bos geworden en hoort ze daar helemaal thuis.»

The Wild Robot is een animatiefilm en zit vol fantasie, maar zoals elk verhaal dat die naam waard is, zullen de kijkers er zich ook perfect in herkennen, meent Sanders: «Door het contact met de natuur begint de robot in wezen haar programmering te verliezen, en dat is een goeie zaak. Weet je, iedereen is ofwel een kind ofwel een ouder. En ouders zijn ook ooit kind geweest. In de tocht die Roz doormaakt met dat vogeltje zit iets waarmee we ons allemaal kunnen identificeren. Het is ook boeiend om erover na te denken. Roz aanvaardt de verantwoordelijk om voor het vogeltje te zorgen hoewel ze daar in eerste instantie niet voor geprogrammeerd is. In ons verhaal zijn robots kwetsbare wezens. Je maakt je zorgen om hen. Ik ben er ook van overtuigd dat iedereen die Roz bezig ziet zich zorgen maakt om wat er met haar gebeurt. Ze bevindt zich in een gevaarlijke situatie, en omdat ze zo onschuldig is, vraag je je af of ze zich wel uit de slag zal kunnen trekken. Wanneer ze besluit om zich over dat vogeltje te ontfermen, heeft ze echter de kracht en de wil om te slagen. En dat vogeltje is er ook van overtuigd dat het zal lukken omdat hij haar zo graag ziet. Roz weet niet precies hoe ze het moet aanpakken, maar ik voelde me zelf net zo toen mijn dochter geboren werd.»

Wat The Wild Robot ook van veel andere animatiefilms onderscheidt, is dat hij zijn tijd neemt om zijn verhaal te vertellen. En ook dat is verbonden met de behoefte om weer dichter bij de natuur te staan. Zeker als je beseft hoe we in ons dagelijkse leven voortdurend onder druk staan, en hoe iedereen ons altijd en overal moet kunnen bereiken. Daar gaat The Wild Robot ook over, bevestigt Sanders: «Dat is een andere onderliggende boodschap. We moeten dringend weer meer contact zoeken met de natuur en haar ritme.»

The Wild Robot speelt vanaf 16 oktober in de bioscoop. We hoeven dus maar enkele weken meer te wachten om hem te ontdekken. Ons geeft de trailer alvast ongelooflijk veel goesting!

Check Also

Eerste trailer voor “Sonic 3” !

De vorige twee keer moesten Sonic, Knuckles en Tails afrekenen met Doctor Robotnik, in hun …